Zeszłoroczna nowelizacja Ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych miała wprowadzić znaczne podwyżki dla pielęgniarek. Pracodawcy zostali zobowiązani do podwyższenia wynagrodzenia zasadniczego pracownikom od dnia 1 lipca 2022 r.
Jednak tuż po jej wprowadzeniu pielęgniarki systemu, czyli pracujące w zespołach ratownictwa medycznego [dalej: zrm] zamiast podwyżek otrzymały wypowiedzenia zmieniające, czyli wypowiedzenia warunków pracy i płacy, na mocy których pracodawcy obniżają ich wynagrodzenie. Pielęgniarki mogą odrzucić propozycję, jednak wówczas stracą pracę.
Powodem takiej sytuacji jest rozdzielenie przez ustawodawcę pielęgniarek do trzech grup zawodowych według kwalifikacji wymaganych na zajmowanym stanowisku pracy. Zgodnie z zasadami przydzielania pielęgniarek do grup zawodowych, o których napisaliśmy w odrębnym artykule na blogu należy brać pod uwagę kwalifikacje wymagane dla danego stanowiska pracy a nie faktycznie posiadane przez pracownika.
Problemem jest natomiast fakt tego, że z zapisów ustawy jasno nie wynika, do której grupy należy przyporządkować pielęgniarki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 3 ust. 6 Ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Główny spór dotyczy tego, czy pielęgniarkom systemu należy przyznać wynagrodzenie minimalne na poziomie współczynnika 0,94 czy 1,02?
Współczynnik pracy na poziomie 0,94 należy stosować dla pielęgniarek ze średnim wykształceniem bez specjalizacji a 1,02 dla pielęgniarki z wyższym wykształceniem lub z wykształceniem średnim i specjalizacją.
Dysponenci zespołów ratownictwa medycznego w znacznej większości przyjęli dla pielęgniarek systemu współczynnik 0,94 jako najniższy możliwy.
Pielęgniarki systemu natomiast podnoszą, że pielęgniarki, o których mowa we współczynniku pracy określonym na poziomie 0,94 nie spełniają minimalnych kwalifikacji do pracy na stanowisku pielęgniarki systemu. Świadczenia lecznicze udzielane przez pielęgniarki systemu w zrm są dokładnie określone przez ustawodawcę jako zamknięty katalog procedur medycznych określanych jako medyczne czynności ratunkowe wykonywane przez pielęgniarkę [dalej: mcr]. W osobnym artykule na bogu opisaliśmy ich zakres. Z treści przepisów wprost wynika, że wykonywanie świadczeń ratunkowych wymaga obligatoryjnie podniesienia kwalifikacji zawodowych o dodatkowe wykształcenie podyplomowe oraz staż pracy przez pielęgniarki systemu bez względu na to czy uzyskały tytuł w wyniku szkolenia na poziomie średnim, licencjackim czy magisterskim. Zatem jeśli konieczne jest rozszerzenie wymagań określonych jako minimalne do zajmowania danego stanowiska, nie można uznać ich za minimalne.
Praktycznie natomiast analizując rozwiązanie zaproponowane przez dysponentów sprowadza się ono do sytuacji, w której pielęgniarka jako członek zespołu ratownictwa medycznego przyjeżdżając do osoby znajdującej się w stanie zagrożenia zdrowia i życia musi posiadać wyższe kwalifikacje pielęgniarki systemu, lecz uzyskać wynagrodzenie na poziomie pielęgniarki, która nie posiada nawet uprawnień do podania produktów leczniczych drogą dożylną, domięśniową, podskórną, doustną, podjęzykową, wziewną, dotchawiczą bądź inną niezbędną w warunkach pogotowia ratunkowego. Sytuacja taka jest kuriozalna i zdecydowanie nieaprobowana przez pielęgniarki pracujące w pogotowiu ratunkowym.
Dysponenci nie chcą stosować współczynnika pracy na poziomie 1,02 uznając go za zawyżony, choć bezsprzecznie pielęgniarki systemu mają inny zakres kompetencji niż pozostałe pielęgniarki.
Co mogą zrobić pielęgniarki systemu w takiej sytuacji?
Kancelaria prowadzi obecnie spawy pielęgniarek systemu przeciwko dysponentom zespołów ratownictwa medycznego przed sądami pracy. Każda z pielęgniarek systemu znajdująca się w analogicznej sytuacji może złożyć odpowiednio uzasadnione odwołanie od wypowiedzenia warunków pracy i płacy do właściwego Sądu pracy w terminie 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę. Pracownik może również przed upływem połowy okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunkach, wówczas umowa o pracę ulega rozwiązaniu po upływie okresu wypowiedzenia. W przypadku braku złożenia powyższego oświadczenia uważa się, że pracownik zgadza się kontynuować pracę na nowych warunkach.
Comments